Tecrit, bir kişinin yahut objenin etrafından izole edilmesi, yani yalıtılması manasına gelir. Ekseriyetle toplumsal, fizikî yahut ruhsal olarak bir bireyi yahut kümesi başkalarından ayırma durumu için kullanılır. Tecrit edilmek, bireyin dış dünyadan soyutlanması ya da başka beşerlerle olan ilişkisinin kesilmesi manasına gelir. Bu, hapishanelerde ceza olarak kullanılan hücre mahpusu üzere durumları, toplumsal izolasyonu yahut birtakım tıbbi şartlarda hastaların izole edilmesini söz edebilir.
Tecrit, TDK’da şu biçimde tanımlanmaktadır;
1. isim ► ayırma.
2. isim Bir insanı dış dünyadan kopararak kendi hâline bırakma.
3. isim, tıp Bulaşıcı hastalığın daha fazla canlıya bulaşmasını önlemek gayesiyle hastanın öbür canlılarla olan bağlantılarının en az düzeye indirilmesi yahut kesilmesi.
4. isim, felsefe ► soyutlama.
5. isim, fizik ► yalıtım.
6. isim, hukuk Mahkûmu cezasını tek başına çekmesi için öbür mahkumlardan ayırma:
“O vakit herkes bu türlü bir tecride can atardı.” – Kerim Korcan
