Tevbe Suresi, Kur’an-ı Kerim’in özel bir yeri olan ve başında besmele bulunmayan tek sûredir. Bu durum, bazı ilim adamları tarafından, Tevbe Suresi’nin bir önceki sure olan Enfal Suresi’nin devamı niteliğinde olduğu şeklinde yorumlanmaktadır. Sûre, adını Allah’ın kullarının tövbesini kabul edeceğini bildiren 104. âyetten almıştır. İlk ayette geçen “berâet” kelimesi dolayısıyla bu sûreye Berâe Sûresi adı da verilmiştir.
TEVBE SURESİ SON İKİ AYETİ OKUNUŞU || TEVBE SURESİ 128. VE 129. AYETİ ARAPÇA TÜRKÇE MEALİ
-
TEVBE SURESİ 128. AYETİ:
Lekad caekum resulun min enfusikum aziz, aleyhi ma anittum harisun aleykum bil mu’minine raufun rahim.
MEALİ:Andolsun, içinizden öyle bir peygamber gelmiştir ki, sizin sıkıntıya uğramanız ona ağır gelir. O, size karşı son derece düşkün, müminlere karşı ise şefkat ve merhametle doludur.
-
TEVBE SURESİ 129. AYETİ:
Fe in tevellev fe kul hasbiyallah, la ilahe illa huv, aleyhi tevekkeltu ve huve rabbul arşil azim.
MEALİ:Buna rağmen yüz çevirirlerse, de ki: “Allah bana yeter. O’ndan başka ilah yoktur. Ben yalnız O’na güvenip dayanırım; O, büyük arşın sahibidir.”
